Estończycy
 
Encyklopedia PWN
Estończycy, nazwa własna Eestlased,
naród tworzący podstawową ludność Estonii (65,1%, 1997),
mieszkają także m.in. w: Rosji, Kanadzie, USA, Szwecji, Australii, na Ukrainie, Łotwie i w Kazachstanie; ogółem ok. 1,1 mln; języki estoński, częściowo też ros.; jako grupa etniczna wyodrębnili się z grupy Finów zachodnich; chrystianizacja w XIII w.; większość wierzących to luteranie, także prawosławni — gł. na południowym wschodzie; w XIII–XIV w., w okresie walk z duńskimi i niem. feudałami nastąpiło ukształtowanie się etnicznej tożsamości Estończyków; kultura rozwijała się pod zmieniającymi się wpływami duńskimi, szwedz., pol., a zwłaszcza niem. i ros.; tradycyjna gospodarka: rolnictwo oraz rybołówstwo; w 2. poł. XIX w. odrodzenie nar. (sięgająca do lud. tradycji literatura i sztuka); na pocz. XX w. rozwinęła się ideologia i aspirecje wolnościowe (Estonia — Historia); bogaty i żywy folklor słowny (nar. epos Kalevipoeg) oraz muz., doroczne Święto Pieśni — festiwal chórów (po raz pierwszy zorganizowany 1869 w Dorpacie), jest ważnym wydarzeniem kulturalnym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia