Elżbieta Łokietkówna
 
Encyklopedia PWN
Elżbieta Łokietkówna, ur. 1305, zm. 29 XII 1380, Buda (Węgry),
księżniczka pol., królowa węgierska 1320–42,
córka Władysława I Łokietka, żona Karola Roberta, matka Ludwika I węg.; przyczyniła się do umocnienia sojuszu pol.-węg. przeciw koalicji krzyżacko-luksemburskiej; po objęciu tronu przez syna wywierała znaczny wpływ na jego politykę zagr.; 1370–75 regentka Polski w imieniu syna, napotykała opór niechętnej Andegawenom opozycji w Wielkopolsce i wśród duchowieństwa; 1374 doprowadziła do nadania przywileju koszyckiego; dbała o rozwój miast (gł. Krakowa) i górnictwa; wybitna postać polityki eur. z poł. XIV w., zasłużona dla rozwoju kultury.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia