Elbląska, Wysoczyzna

Elbląska, Wysoczyzna,

region na Pobrzeżu Gdańskim;

izolowana kępa moreny dennej falistej, z wyraźną drumlinizacją; wysokość do 197 m (G. Maślana); opada stromymi krawędziami ku Żuławom Wiślanym, Zalewowi Wiślanemu i Równinie Warmińskiej; znaczna wysokość względna W.E. spowodowała rozcięcie jej zboczy wąwozami erozyjnymi; porośnięta lasami mieszanymi z udziałem buka i dębu; najciekawsze krajobrazowo fragmenty wysoczyzny obejmuje Park Krajobrazowy Wzniesienia Elbląskie; na północnym krańcu W.E. leży Tolkmicko, na południowo-zachodnim — Elbląg.