Ejbeszic Jonatan

Ejbeszic, Eibeschutz, Jonatan, ur. ok. 1690, Kraków lub Pinczów, zm. 18 IX 1764, Altona k. Hamburga,

mistyk żydowski;

wybitny znawca Talmudu; od 1714 stał na czele najsłynniejszej eur. jesziwy w Pradze; 1724 pod wpływem ruchów mesjanistycznych napisał traktat Wa-awo ha-jom el ha-ajin [hebrajski, ‘i przyszedłem dzisiaj do źródła’], który zdobył ogromną popularność wśród sabataistów, gł. pol.; aby odsunąć od siebie podejrzenia o przynależność do sabataizmu, 1725 podpisał się pod tekstem klątwy nałożonej na wyznawców Sabataja — mimo to 1740 został wydalony z Austrii, następnie objął stanowisko rabina w Metzu, a 1750 rabina połączonych gmin Hamburga, Altony i Wandsbeku, gdzie popadł w ostry konflikt z innym kandydatem, Jakubem Emdenem; przynależność E. do ruchu sabataistycznego została dowiedziona, nadal jednak jest uważany za wybitnego przedstawiciela judaizmu rabinicznego.