Einstein
niem. krytyk artyst., pisarz, historyk sztuki;
[ạinsztain]
Carl, ur. 26 IV 1885, Neuwied, zm. między 5 a 7 VII 1940, rz. Gave de Pau (Francja),
Einstein Carl
Encyklopedia PWN
1907 poznał P. Picassa i G. Braque’a; współpracował z lewicowym pismem „Die Aktion” w Berlinie; ok. 1920 przebywał w kręgu berlińskich dadaistów; od 1928 we Francji; 1929–31 wydawał z G. Bataille’em pismo „Documents”; 1936–37 brał udział w wojnie domowej w Hiszpanii; zagrożony aresztowaniem przez Niemców, popełnił samobójstwo; autor: awangardowej powieści Bebuquin oder die Dilettanten des Wunders (1912), w której realizował postulat „prozy absolutnej”, pionierskiego dzieła analizującego rzeźbę afryk. Negerplastik (1915), Die Kunst des 20. Jahrhunderts (1926, liczne następne wyd.) — pierwszej udanej próby określenia miejsca kubizmu wśród awangardy artyst. XX w.; w latach 80., po długim okresie zapomnienia, pisma E. zostały na nowo przyswojone przez niem. historię literatury i historię sztuki; wydania zbiorowe: Werke (t. 1–3 1980–85), Werke (t. 1–5 1991–96).
