Dobyczin Leonid I.

Dobyczin Leonid I., ur. 17 VI 1894, Lucyn (gubernia witebska, ob. Ludza na Łotwie), zm. po 28 III 1936, Leningrad (ob. Petersburg),

prozaik rosyjski;

autor krótkich opowiadań i powieści liryczno-satyrycznych o ros. prowincji; D. stosował w nich nowoczesną formę kompozycji montażowej, jego utwory miały charakter dzieł otwartych; opublikował tomy prozy: Wstrieczi z Liz (1927), Portriet (1930), powieść Miasto En (1935, wyd. pol. w wyborze Miasto En. Opowiadania 1999); renesans twórczości D., którego nazwano ros. J. Joyce’em, rozpoczął się w okresie pierestrojki; D. zmarł prawdopodobnie śmiercią samobójczą.