Dawida gwiazda
 
Encyklopedia PWN
Dawida gwiazda
[hebr. magen Dawid ‘tarcza Dawida’],
heksagon, sześcioramienna gwiazda utworzona z 2 przeplecionych trójkątów równobocznych o wspólnym środku;
występuje już w VII w. p.n.e. (wykopaliska w Sydonie — na pieczęci); w starożytności służyła prawdopodobnie jako talizman, w galucie stała się symbolem judaizmu, od 1897 godło syjonizmu, od 1948 na fladze państwa Izrael; motyw dekoracyjny na nagrobkach, fasadach synagog, tkaninach liturgicznych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia