Daunou Pierre Claude François

Daunou

[donụ]

Pierre Claude François, ur. 18 VIII 1761, Boulogne-sur-Mer, zm. 20 VI 1840, Paryż,

fr. polityk i historyk;

od 1777 w zakonie oratorianów, od 1780 nauczał w klasztorach zakonu, 1787 otrzymał święcenia kapłańskie; 1790, w czasie rewolucji fr. 1789–99, poparł konstytucję cywilną kleru; od 1792 czł. Konwentu Nar., protestował przeciwko sądzeniu Ludwika XVI, później bronił żyrondystów, za co był więziony 1793–94; gł. autor termidoriańskiej konstytucji (1795), inicjator powołania Inst. Francuskiego (w miejsce zlikwidowanych 1793 akademii); czł. Rady Pięciuset, po napoleońskim przewrocie 18 brumaire’a (brumaire) uczestniczył w pracach na konstytucją 1799; 1804–15 i od 1830 dyr. Archiwów Nar.; w okresie restauracji Burbonów 1819–23 deputowany, od 1829 czł. Izby Parów; specjalista z zakresu dziejów średniowiecza, od 1819 profesor Collège de France; sekr. Akad. Napisów i Literatury, czł. Akad. Nauk Moralnych i Polit.; liczne prace poświęcone literaturze i historii Francji.