Dargijczycy,
grupa etniczna w środkowym Dagestanie, częściowo w Kraju Stawropolskim w Rosji;
Dargijczycy
Encyklopedia PWN
ok. 380 tys. (1995), do Dargijczyków zalicza się też Kajtagów i Kubaczynów; język dargijski z rodziny kaukaskich, dzieli się na kilkanaście dialektów, literatura w alfabecie arabskim, 1938 alfabet rosyjski; przyjęli islam sunnicki w XIV w.; do zajęcia kraju przez Rosję 1813 istniały wśród Dargijczyków dwa księstwa feudalne i kilkanaście obronnych związków gminnych; wzięli udział w wojnie wyzwoleńczej przeciw Rosji pod kierunkiem imama Szamila, po jej stłumieniu kilkakrotnie wybuchały powstania; w dolinach głównym zajęciem jest rolnictwo i hodowla, w górach dominuje redykowy wypas owiec i prymitywna uprawa roślin; rozwinięte jubilerstwo, płatnerstwo, sukiennictwo, obróbka safianu; wioski budowane tarasowo, obronne; społeczności wiejskie zachowały elementy organizacji wspólnotowej kierującej się prawem zwyczajowym i religijnym, występuje podział na rody zwane tuchumami; po 1991 powstały organizacje, których celem jest odrodzenie kultury i języka.
