Curel
dramatopisarz francuski;
[kürẹl]
François de, ur. 10 VI 1854, Metz, zm. 15 IV 1928, Paryż,
Curel François
Encyklopedia PWN
od 1918 czł. Akad. Fr.; po niepowodzeniach w twórczości powieściowej (m.in. L’été des fruits secs 1885) zwrócił się w stronę dramatu; jego utwory, będące syntezą „teatru idei” i teatru naturalist., przedstawiające wyjątkowej siły bohaterów uwikłanych w konflikty moralne i ideowe, zyskały mu miano fr. Ibsena; mimo że sztuki C. nie odznaczały się walorami scenicznymi, były wystawiane z powodzeniem, również w Polsce, m.in. Lwia uczta (1897, wyst. pol. 1898), Nowe bożyszcze (1899, wyst. pol. 1902), Ziemia nieludzka (1922, wyst. pol. 1923).
