Coleridge-Taylor Samuel
 
Encyklopedia PWN
Coleridge-Taylor
[kə̣ulərıdż tẹılər]
Samuel, ur. 15 VIII 1875, Londyn, zm. 1 IX 1912, Croydon (hrab. Surrey),
ang. kompozytor i dyrygent;
syn murzyńskiego lekarza z Sierra Leone i Angielki, zw. czarnym Mahlerem; studiował kompozycję u Ch. Stanforda w Londynie; od 1903 profesor Trinity College of Music, później — Guildhall School of Music, od 1904 dyrygent Handel Society; trzykrotnie występował w Stanach Zjedn.; w twórczości nawiązywał do muzyki późnoromant. i neoromant. (M. Bruch, A. Dvořák), inspirując się także folklorem Murzynów amer. i muzyką afryk.; utwory orkiestrowe — uwertura Hiawata (1899), Symphonic Variations on an African Air (1906), rapsodia taneczna The Bamboula (1910), Koncert skrzypcowy (1912), utwory kameralne, fortepianowe, wokalno-instrumentalne — liczne kantaty (Hiawatha’s Wedding Feast 1898, A Tale of Old Japan 1911), opera, operetka.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia