Chickasaw
Indianie Ameryki Północnej;
[czı̣kəso:],
Chickasaw
Encyklopedia PWN
ich ojczyzną była północno-wschodnia część obecnego stanu Missisipi; byli zaliczani do grupy tzw. pięciu cywilizowanych plemion ze względu na swe zdolności adaptacyjne do europejskiego stylu życia; w XVII w. żyło ok. 5 tys. Ch., w 2002 — ok. 88 tys.; język z grupy sju-muskogi; ekspansja europejskiego osadnictwa oraz zmniejszające się zasoby zwierząt łownych skłoniły Ch. do porzucenia tradycyjnego dla tej grupy myślistwa i zajęcia się uprawą ziemi; pod dalszym naciskiem amerykańskiej kolonizacji Ch. wycofali się w 1832 do Oklahomy na tzw. Terytorium Indiańskie; społeczeństwo Ch. składało się z matrylinearnych rodów, a władza należała do wodza wywodzącego się z najczcigodniejszego rodu, którego wspomagali naczelnicy pozostałych rodów oraz starszyzna plemienna; najniżej w hierarchii społecznej znajdowali się niewolnicy pojmani w walkach z sąsiednimi plemionami; współcześni Ch. nadal zamieszkują Oklahomę, gdzie są rządzeni przez plemiennego gubernatora oraz dziesięcioosobową radę.
