Chazanow Boris
 
Encyklopedia PWN
Chazanow Boris, właśc. Giennadij M. Fajbusowicz, ur. 16 I 1928, Leningrad (ob. Petersburg), zm. 11 I 2022, Monachium,
prozaik rosyjski;
1949–55 przebywał w obozach pracy; od 1961 przez 15 lat pracował jako lekarz; 1982 zmuszony do emigracji, zamieszkał w Niemczech; w ZSRR ukazały się jedynie jego utwory dla dzieci: zbiór opowiadań Nieobyknowiennyj konsilium (1975), o środowisku lekarskim, Malczik na bieriegu okieana (1981), biografia I. Newtona, oraz przekł. korespondencji G.W. Leibniza; poczynając od zbioru opowiadań Zapach zwiozd (Tel Aviv 1977) Ch. publikował za granicą; 1985 ukazał się w Monachium jego zbiór esejów z lat 1972–84 Iduszczij po wodie i w tymże roku w Stanach Zjedn. tom prozy, zawierający opowieści: Czas korola, Ja Woskriesienije i Żyzń oraz powieść Antiwriemia. Moskowskij roman; twórczość Ch., w sposobie narracji refleksyjna i retrospektywna, jest próbą odnalezienia i określenia miejsca człowieka, zwłaszcza zaś ros.-żydowskiego inteligenta, w świecie końca XX w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia