Burckhardt Jacob
 
Encyklopedia PWN
Burckhardt
[bụrkhart]
Jacob, ur. 25 V 1818, Bazylea, zm. 8 VIII 1897, tamże,
szwajcarski historyk kultury i sztuki, eseista, tworzący w języku niemieckim;
od 1855 profesor uniwersytetu w Zurychu, 1858–93 — w Bazylei; w studiach o epoce odrodzenia akcentował odkrycie człowieka i natury (Kultura Odrodzenia we Włoszech 1860, wyd. pol. 1905); w zakresie historii sztuki wprowadził metodę analizy formy dzieła sztuki, wiążąc formę z ogólnym rozwojem historii i kultury danego społeczeństwa; w twórczości lit. zajmował się gł. wielkimi postaciami hist. (Czasy Konstantyna Wielkiego 1853, wyd. pol. 1992, Cicerone 1855); wyd. zbiorowe dzieł Burckhardta Werke Gesamtausgabe (t. 1–14 1929–34).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia