Brant Jan

Brant Jan, ur. 1554, Poznań, zm. 27 V 1602, Lwów,

kompozytor i teolog, jezuita;

jeden z pierwszych kompozytorów pol., posługujących się techniką basso continuo; utwory charakteryzujące się wyszukanymi rozwiązaniami kontrapunktycznymi; zachowane w rękopisie (w bibliotece uniw. w Uppsali) m.in. 3–6-głosowe utwory oparte na hymnie Iesu dulcis memoria, 4-głosowe Caelestes merces; zaginione Pieśni różne pospolite o różnych pobożnych potrzebach.