Boulenger Hippolyte
 
Encyklopedia PWN
Boulenger
[bulãżẹ]
Hippolyte, ur. 8 X 1837, Tournai, zm. 4 VII 1874, Bruksela,
malarz belgijski;
1854–56 i 1859–61 studiował w akad. sztuki w Brukseli; 1863 osiadł w Tervuren k. Brukseli i poświęcił się malarstwu krajobrazowemu, stając się duchowym przywódcą grupy malarzy pejzażystów, tworzących pod wpływem barbizończyków, nazwanej szkołą Tervuren; był jednym z najwybitniejszych i najbardziej oryginalnych pejzażystów belgijskich, znakomitym i wrażliwym obserwatorem; początkowo tworzył realist. pejzaże przesycone pogodnym lub nieco tajemniczym nastrojem (Aleja czarów w Tervuren, Skraj lasu 1855, Wiosna w Boitsfort, Stawy w Hulpe), w późnych pracach zaznaczyła się skłonność do ukazywania dram. efektów atmosferycznych, swobodnego posługiwania się kolorem i szkicowej techniki (Studium chmur 1869).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia