Bloem J. C.
 
Encyklopedia PWN
Bloem
[blum]
J. C., właśc. Jacobus Cornelis Bloem, ur. 10 V 1887, Oudtshoorn, zm. 10 VIII 1966, Kalenberg,
pisarz holenderski;
związany z grupą poetów skupioną wokół pisma „De Beweging” (1905–19); tworzył pod wpływem fr. symbolistów i ang. poetów metafiz.; gł. motywem twórczości B. jest poszukiwanie harmonii, intensywne odczuwanie szczęścia, przeciwstawienie się fatalizmowi oraz pogodzenie ze światem; zbiory poet., m.in.: Het verlangen [‘pragnienie’] (1921), De nederlaag [‘klęska’] (1937), Het afscheid [‘pożegnanie’] (1957); aforyzmy, eseje.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia