Blank Piotr
 
Encyklopedia PWN
Blank Piotr, ur. 1742, zm. 12 IV 1797,
bankier warszawski, pochodzenia francuskiego;
w Polsce zapewne od lat 60. XVIII w.; od 1781 jeden z dzierżawców loterii krajowej; wierzyciel króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, pośredniczył (wraz z innymi polskimi bankierami) w uzyskaniu pożyczki zagranicznej dla Rzeczypospolitej; 1790 nobilitowany; po uchwaleniu Konstytucji 3 maja 1791 udzielił krajowi 5-miesięcznego bezprocentowego kredytu, ale równocześnie oddawał bankierskie usługi ambasadzie rosyjskiej; jedyny liczący się bankier, który uniknął bankructwa 1793.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia