Biennale Form Przestrzennych

Biennale Form Przestrzennych,

spotkania artyst. organizowane 1965–73 co 2 lata w Elblągu.

Inicjatorem B.F.P. był G. Kwiatkowski, kierownik działającego w Elblągu laboratorium sztuki Galeria El. Podczas pierwszych 3 spotkań (1965, 1967, 1969), odbywających się pod hasłem integracji sztuki i współcz. techniki, powstały kompozycje przestrzenne z metalu, autorstwa m.in.: M. Abakanowicz, J. Jarnuszkiewicza, Z. Gostomskiego, K. Sosnowskiego i J. Boss-Gosławskiego, zrealizowane dzięki pomocy elbląskich zakładów mech. Zamech i ustawione na ulicach miasta. Z powodu stopniowo malejącego zainteresowania ze strony artystów (w pierwszym B.F.P. uczestniczyło ok. 50 twórców, w trzecim tylko 5), organizatorzy postanowili zmienić formułę spotkań i zwrócili się w stronę sztuki konceptualnej, dlatego też w czwartym B.F.P. (1971), nazwanym Zjazdem Marzycieli, uczestniczyła grupa czołowych twórców pol. konceptualizmu (m.in.: A. Wiśniewski, S. Dróżdż, J. Ludwiński, W. Borowski, J. Wojciechowski, P. Kwiek, Z. Kulik, A. Matuszewski, A. Dzieduszycki, L. Przyjemski, R.K. Sokołowska). Formuła piątego B.F.P. (1973) została jeszcze bardziej rozszerzona; program spotkania składał się z 3 części: kino-laboratorium, poświęconego konfrontacji sztuki film. z innymi dziedzinami twórczości artyst. oraz problemowi odnowy formy film., koncertów muzyki „czystej” oraz działań z cyklu plastyka–poezja–teatr; uzupełnieniem była wystawa Kontakty, prezentująca fotografie i dokumentacje działań konceptualnych; w spotkaniu uczestniczyli m.in.: twórcy z Warsztatu Formy Film. (J. Robakowski, W. Bruszewski, R. Waśko, T. Junak i Z. Rybczyński), Studio Kompozycji Emocjonalnej z Wrocławia (działania parateatr.) Grupa, w składzie J. Malicki (muzyka intuicyjna), P. Kwiek, E. i A. Partum. Wyjazd do Niemiec (1974) gł. animatora przedsięwzięcia, Kwiatkowskiego, spowodował zawieszenie działalności Galerii El, a w konsekwencji także zaniechanie organizowania kolejnych B.F.P.