Białyniczy

Białyniczy, Bialyničy, ros. Biełyniczi, Belyniči,

osiedle miejskie na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, nad Drucią (dopływ Dniepru).

Włość książęca, m.in. na pocz. XVII w. Sapiehów, w XVIII w. Ogińskich, następnie Radziwiłłów; od 1634 sanktuarium maryjne w Wielkim Księstwie Litew. (słynny obraz Matki Boskiej Białynickiej), zw. białoruską Częstochową; kościół i klasztor Karmelitów Trzewiczkowych ufundowany 1622 przez hetmana L. Sapiehę jako wyraz wdzięczności za zwycięstwo nad Moskwą 1618; kościół wzniesiony (1740) na uroczystość koronacji obrazu Matki Boskiej Białynickiej; od 1772 w zaborze ros.; po kasacie zakonu (1832) i zamienieniu kościoła na cerkiew (1872) obraz zaginął; stara kopia wizerunku znajduje się w kościele Karmelitów Trzewiczkowych w Warszawie; kościół zniszczono całkowicie 1945, zachowane resztki klasztoru.