Belizariusz
 
Encyklopedia PWN
Belizariusz, gr. Belisários, łac. Belisarius, ur. ok. 505, Germania, Iliria(?), ob. Saparewa Banja w zach. Bułgarii), zm. III 565, Konstantynopol,
wódz bizant. z okresu panowania ces. Justyniana I Wielkiego.
Od 526 walczył pomyślnie z Persami, 532 przyczynił się do stłumienia groźnego powstania w Konstantynopolu (Nika); 533–534 zniszczył państwo Wandalów w Afryce; 536 wysłany przeciw Ostrogotom w Italii, zdobył Rzym i Rawennę; bohaterskie czyny Belizariusza stanowiły ulubiony temat lud. pieśni i romansów gr. w średniowieczu; przebieg poszczególnych kampanii opisał sekretarz Belizariusza, historyk bizant. Prokopiusz z Cezarei.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia