Baziotes William

Baziotes

[bäziọ^uti:z]

William, ur. 11 VI 1912, Pittsburgh, zm. 6 VI 1963, Nowy Jork,

malarz amerykański.

Na pocz. lat 30. pracował w warsztacie witrażowniczym; artyst. zainteresowania B. rozbudziła lektura utworów Ch. Baudelaire’a i fr. symbolistów; 1933–36 studiował w National Academy of Design w Nowym Jorku; 1936–41 pracował dla Works Progress Administration Federal Arts Project jako nauczyciel w Queens Museum; 1949–52 prowadził zajęcia w Brooklyn Museum Art School oraz w People’s Art Center przy Museum of Modern Art. Początkowo malował obrazy naturalist.; w późniejszym okresie tworzył pod wpływem R. Matty, a także P. Picassa i J. Miró; 1941, dzięki kontaktom z R. Motherwellem, J. Pollockiem i L. Krasnerem, znalazł się w ścisłym kręgu abstrakcjonistów ekspresyjnych, chociaż jego obrazy, pełne motywów onirycznych i odniesień do prymitywnych obrzędów, często bliższe były jednak poetyce surrealizmu (Motyle Leonarda da Vinci 1942); w obrazach z końca lat 40. przedstawiał groteskową i jednocześnie przerażającą wizję świata (Karzeł 1947); w latach 50. na obrazach B. pojawiły się faliste formy, przypominające proste organizmy, a także akcenty nawiązujące do tradycji klas. (Pompeje 1955).