Bari
 
Encyklopedia PWN
Bari,
m. w południowo-wschodnich Włoszech, nad M. Adriatyckim;
Stolica regionu Apulia i ośr. adm. prowincji Bari Rzymskie Barium, ważny ośrodek handl. i strategiczny, zwłaszcza za cesarstwa (port istniał już 180 p.n.e.); do końca VII w. — bizant.; 1071 weszło w skład normańskiego państwa R. Guiscarda; w XV–XVI w. rozkwit miasta jako stol. księstwa Bari pod rządami Sforzów; po śmierci królowej Bony (spędziła tu ostatnie lata życia), weszło 1558 w skład Królestwa Neapolu; po upadku w XVII w. ponowny rozwój gospodarczy w XVIII w.; w okresie napoleońskim powstania antyfr. 1806 i 1815; od 1860 w Królestwie Włoskim. Jeden z większych ośr. gosp. i nauk.-kult. południowych Włoch; wielka rafineria ropy naftowej, rozwinięty m.in. przemysł petrochem. i spoż., ponadto: przemysł włók., cementowy, papierniczy, stoczn., maszyn., samochodowy; od 1930 międzynar. przem. Targi Lewantyńskie; duży port handl., wojenny, rybacki i pasażerski — połączenia promowe z Chorwacją i Czarnogórą oraz Grecją; port lotn.; węzeł drogowy i kol.; uniw. (zał. 1924); ośr. turystyczny; muzeum i galeria sztuki; rom.-got. katedra (XII–XIII w.), rom. kościoły (m.in. S. Nicolo z XI–XII w., z grobowcem Bony Sforzy z 1593, i S. Gregorino XI w.); got. kościół i klasztor Franciszkanów (fasada z XVIII w.); zamek (XIII–XVI w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia