Bajazyt I
 
Encyklopedia PWN
Bajazyt I, Bajezid I, zw. Jyłdyrym [tur. ‘błyskawica’], Bayazıd I Yıldırun, z dyn. Osmanów, ur. 1354, zm. 8 III 1403,
sułtan turecki od 1389, syn Murada I;
zakończył podbój Azji Mniejszej i od 1393 kontynuował podbój Płw. Bałkańskiego, zagrażając Konstantynopolowi; scentralizował imperium osmańskie; państwa chrześc. ogłosiły krucjatę przeciw Turkom i poniosły klęskę pod Nikopolis (1396), po której ces. bizant. Manuel II Paleolog został wasalem Bajazyta; kres zwycięskim podbojom Bajazyta położył Timur (Tamerlan); w bitwie pod Ankarą (1402) Bajazyt został wzięty do mong. niewoli, w której zmarł.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia