Bachtiarzy

Bachtiarzy,

jeden z ludów irańskich;

ok. 750 tysięcy; język bachtiarski z grupy języków irańskich dzieli się na kilka odrębnych dialektów; wyznają islam odłamu szyickiego; związek plemion bachtiarskich powstał w XIII w. zachowując niepodległość do podboju irańskiego w XVII w.; Bachtiarzy byli główną siłą powstania, które na początku XX w. wprowadziło monarchię konstytucyjną, zostali poddani przymusowemu osiedlaniu koczowników, przerwanemu po II wojnie światowej, gdy większość Bachtiarów powróciła do koczowniczego lub półkoczowniczego pasterstwa drobnych zwierząt oraz koni; uprawiają też bawełnę, tytoń i mak opiumowy, część zubożałych Bachtiarów pracuje w przemyśle, zwłaszcza naftowym; Bachtiarzy zachowali podział na rody i plemiona, silną władzę posiadają dziedziczni ilchanowie kierujący związkami plemion oraz chanowie plemienni; mają nieformalne przyboczne drużyny wojskowe i utrzymują się z daniny ściąganej z rolniczej części społeczeństwa; publiczne sprawy rodu lub plemienia rozstrzygają chanowie z pomocą rad starszyzny, do których wchodzą patriarchowie wielkich rodzin, mogą w nich uczestniczyć kobiety, które zajmują równoprawną pozycję w społeczeństwie.