Ba Jin
 
Encyklopedia PWN
Ba Jin, Pa Cin, właśc. Li Feigan, ur. 25 XI 1904, Chengdu (prow. Sichuan), zm. 17 X 2005, Szanghaj,
powieściopisarz chiński;
autor utworów o tematyce społ.-obyczajowej, gł. trylogii: Jia [‘rodzina’] (1931, pol. przekład Gdy bogowie odchodzą 1961), Chun [‘wiosna’] (1938), Qiu [‘jesień’] (1940); ponadto powieści Aidesanbuqu[‘trylogia o miłości’] (1931–33), Qiyuan [‘ogród odpoczynku’] (1944), Disi bingshi [‘sala nr 4’], Hanye [‘zimne noce’] (1946); reportaż z Polski Huasha cheng de jieri [‘warszawskie święto’] (1951); prześladowany w okresie rewolucji kult., 1981 wybrany na przewodniczącego Stow. Pisarzy Chińskich.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia