Aszantowie, Aszanti, Asante,
lud afryk. z grupy Akan, zamieszkujący gł. środkową i południową Ghanę oraz Togo i Wybrzeże Kości Słoniowej;
Aszantowie
Encyklopedia PWN
3–4 mln (1983); język twi z rodziny kongo-kordofańskiej; religia Aszantów opiera się na wierze w boga stwórcę Njame, ale ich praktyki rel. koncentrują się wokół panteonu mniejszych bóstw, demonów i duchów przodków; w 2. poł. XVII w. powstało konfederacyjne państwo Aszantów; gł. zajęcia: rolnictwo, częściowo hodowla, myślistwo i rybołówstwo; podstawą organizacyjną społeczeństwa jest matrylinearny (matrylinearność) ród; ważne znaczenie rytualne i rel. odgrywa grupa krewnych z linii ojca; Aszantowie rozwinęli rzemiosło kowalskie i garncarskie, artyst. obróbkę złota, srebra i brązu (sławne ciężarki do ważenia złotego piasku) oraz tkactwo i rzeźbiarstwo w drewnie; zabytki kultury A. zostały wpisane na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO.
