Artaud 
, ur. 4 IX 1896, Marsylia, zm. 4 III 1948, Ivry-sur-Seine,
francuski teoretyk teatru, aktor, poeta;
[artọ]
Antonin , ur. 4 IX 1896, Marsylia, zm. 4 III 1948, Ivry-sur-Seine,
Artaud Antonin
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
początkowo związany z surrealizmem (założył 1927 Théâtre A. Jarry, wspólnie z R. Vitrakiem); występy w zespołach teatralnych Lugné-Poe, G. Pitoëffa, L. Jouveta, Ch. Dullina; nie uznając widowiska za środek przekazu literatury i narzędzie zrozumienia człowieka i świata, Artaud budował własną wizję teatru magicznego i rytualnego, w którym człowiek zmaga się ze swymi wielkimi namiętnościami i niepokojami; głosił ideę teatru totalnego — jego brutalne obrazy miały porazić i hipnotyzować wrażliwość widza (teatr okrucieństwa); teatr ten, angażujący aktywnie zarówno aktorów, jak i widza, wymaga nowego terenu gry (rozbicie sceny pudełkowej) oraz wypracowania języka specyficznie teatralnego (likwidacja nadrzędności słowa); zbiór esejów i manifestów Teatr i jego sobowtór (1938, wydanie polskie 1966); role filmowe m.in. Napoleon A. Gance’a (1927), Męczeństwo Joanny d’Arc C. Dreyera (1928).
