Androklos

Androklos, gr. Ándroklos, łac. Androclus, żył w I w. n.e.

niewolnik rzym., znany z opowieści Aulusa Geliusza

za karę, że uciekł od swego pana, został rzucony na pożarcie dzikim zwierzętom na arenie; lew, któremu niegdyś na pustyni wyciągnął kolec z łapy, rozpoznał go i zaczął mu się łasić u nóg; zdumiony ces. Tyberiusz(?) darował Androklesowi życie; historia ta jest tematem jednej ze sztuk G.B. Shawa.