Altomonte Martin
 
Encyklopedia PWN
Altomonte Martin, ur. 8 V 1657, Neapol, zm. 14 IX 1745, Heiligenkreuz (Austria),
ojciec Bartholomäusa, malarz włoski;
od 1684 w Polsce, od ok. 1690 w Warszawie; nadworny malarz Jana III Sobieskiego; od 1707 czł. akademii mal. w Wiedniu; od 1710 malarz dworu cesarskiego tamże; malował gł. obrazy batalistyczne (Odsiecz Wiednia), rel. (Ofiara Abrahama — Muzeum Diecezjalne, Tarnów, Addolorata 1701–02 — kościół Jezuitów w Świętej Lipce) oraz o tematyce mitol. i bibl. (Zuzanna i starcy 1709); także dekoracje mal. do pałaców i kościołów austr.; jest autorem wielu szkiców i rysunków, m.in. Widok Placu Zamkowego w Warszawie (zachowany szkicownik w opactwie w Melk); reprezentuje sztukę późnego baroku; nawiązywał do dzieł mal. szkoły rzym.; najbardziej oryginalny jako batalista.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia