Abu Firas al-Hamdani
 
Encyklopedia PWN
Abu Firas al-Hamdani, Abū Firās al-Hamdānī, właśc. Al-Haris Ibn Sa’id, ur. 932, pn. Mezopotamia, zm. 967, k. Himsu,
poeta arabski z epoki Abbasydów;
przedstawiciel nurtu klas.; wywodził się z książęcego rodu Hamdanidów panujących w Halabie i Mosulu, był związany z dworem emira Sajf ad-Dauli w Halabie; brał udział m.in. w wojnach arabsko-bizant.; wzięty do niewoli, znalazł się w więzieniu w Konstantynopolu (962–965), gdzie powstały jego najsłynniejsze, pełne nostalgii utwory, wyrażające tęsknotę za ojczyzną; pisał także melancholijne erotyki, będące rodzajem pamiętnika poety; po powrocie z niewoli uczestniczył w konflikcie o schedę po zmarłym Sajf ad-Dauli — zginął w jednej z bitew; pol. przekłady utworów w antologii Poezja arabska. Wiek VI–XIII (1997).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia