Abd ar-Rahman I
 
Encyklopedia PWN
Abd ar-Rahman I, Abd ar-Raḥman I Ibn Mu’awija, ’Abd ar-Raḥmān I Ibn Mu‘āwiya, zw. Ad-Dachil, z rodu Umajjadów, ur. 731, Damaszek, zm. 30 IX 788, Kordoba,
pierwszy umajjadzki emir Kordoby od 756;
jedyny z Umajjadów, który uniknął masakry po upadku dynastii (750); 755–756 opanował posiadłości muzułm. na Płw. Iberyjskim i ogłosił się emirem (756) niezależnym od kalifatu bagdadzkiego, co było pierwszą udaną secesją polit. w świecie islamu; zwalczał kolejne rebelie wewn.; 785 rozpoczął budowę wielkiego meczetu w Kordobie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia