ASNOWA–ARU, Assocyacyja nowych architiektorow–Objedinienije architiektorow-urbanistow,
sowieckie stowarzyszenia architektów i urbanistów;
ASNOWA–ARU
Encyklopedia PWN
pierwsze z nich zostało zał. 1923 przez wykładowców Wchutiemasu (m.in. N. Ładowskiego, W. Krynskiego, N. Dokuczajewa). Celem skupionych w nim twórców było stworzenie nowego języka form arch., uwzględniającego psychofizjologiczne prawa percepcji barw i przestrzeni oraz możliwości stwarzane przez nowe technologie i materiały. Zajmowali się również opracowaniem nowego systemu kształcenia arch., który starali się realizować w ramach Wchutiemasu. Działalność członków stowarzyszenia była słabo związana z praktyką budowlaną i ograniczała się właściwie do prac teoret. oraz projektów, z których zaledwie kilka doczekało się realizacji (np. Chowskoszabałowski zespół mieszkaniowy w Moskwie, 1931, projekt N. Trawin). W 1928 N. Ładowski, wraz z innymi architektami, zał. nowe stowarzyszenie — ARU. W deklaracjach programowych nawoływało ono do przejścia od projektowania poszczególnych obiektów do projektowania kompleksowego, w którym budynek byłby od razu pojmowany jako część przestrzennego systemu miejskiego, podzielonego na strefy funkcjonalne (np. kolektywny projekt komuny robotniczej w Kostino, 1929). Oba stowarzyszenia zlikwidowano 1932, ale już wcześniej ostro krytykowano za formalizm i szerzenie politycznie szkodliwych idei.
