Zaorski Janusz, ur. 19 IX 1947, Warszawa,
reżyser i scenarzysta filmowy;
Zaorski Janusz
Encyklopedia PWN
przedstawiciel nurtu tzw. kina moralnego niepokoju (m.in. Uciec jak najbliżej 1972, Awans 1974 wg E. Redlińskiego, Partita na instrument drewniany 1975 wg S. Grochowiaka, Dziecinne pytania 1981 oraz Matka Królów 1982 wg K. Brandysa — na ekranie 1988); ponadto ekranizacja Jeziora Bodeńskiego (1985 wg S. Dygata) oraz sagi rodzinnej wg M. Nurowskiej Panny i wdowy (serial telew. 1991); liczne filmy telew. oraz seriale, scenariusze filmowe; 1991–93 (z przerwami) prezes Kom. ds. Radia i Telewizji Pol.; 1994–95 przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
