Wróblewski Jerzy
 
Encyklopedia PWN
Wróblewski Jerzy, ur. 5 IX 1926, Wilno, zm. 31 V 1990, Szwajcaria,
syn Bronisława, brat Andrzeja (1927–57), prawnik; specjalista w dziedzinie teorii państwa i prawa;
od 1960 profesor Uniw. Łódz. (1981–84 jego rektor); od 1983 członek PAN; 1982–89 czł. Trybunału Stanu; Krytyka normatywistycznej teorii prawa i państwa Hansa Kelsena (1955), Zagadnienia teorii prawa (1969, z K. Opałkiem), Sądowe stosowanie prawa (1972), Wartości a decyzja sądowa (1973), Teoria państwa i prawa (1979, współautor), Zasady tworzenia prawa (1981), Wstęp do prawoznawstwa (wyd. 4 1984), Współczesna filozofia i teoria prawa w USA (1986, z W. Langiem).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia