Seroux d’Agincourt Jean-Baptiste-Louis-Georges

Seroux d’Agincourt

[sörụ dażękụr]

Jean-Baptiste-Louis-Georges, ur. 5 IV 1730, Beauvais, zm. 24 IX 1814, Rzym,

fr. znawca, badacz i kolekcjoner sztuki;

związany z paryskim środowiskiem intelektualno-artyst., zwłaszcza z kręgiem encyklopedystów; 1777 podróżował do Anglii, Holandii, Niemiec i 1779 oraz 1881 do Włoch, w poszukiwaniu materiału ilustracyjnego do swoich opracowań; 1782 osiadł na stałe w Rzymie, gdzie napisał swoje gł. dzieło Histoire de l’art par les monuments, depuis sa décadence au IV^−e siècle jusqu’à son renouvellement au XVI^−e siècle (1811–20), w którym wprowadził szeroko pojętą analizę stylistyczną; metoda ta miała przełomowe znaczenie w badaniach nad sztuką; napisał również Receuil de fragments de sculpture antique de terre cuite (1814).