Rybak Józef
 
Encyklopedia PWN
Rybak Józef, ur. 7 IV 1882, Delatyn k. Stanisławowa (Ukraina), zm. 8 V 1953, Warszawa,
generał;
od 1901 w armii austr.; 2 VIII 1914 wydał J. Piłsudskiemu zezwolenie na przeprowadzenie mobilizacji oddziałów strzeleckich; od XI 1918 w WP, m.in.: XII 1918–III 1919 szef Oddziału IV Sztabu Gł., III 1919–IV 1920 szef Dep. Mobilizacyjno-Organizacyjnego Minist. Spraw Wojsk.; od VI 1919 gen. brygady; IV–VII 1920 dow. Grupy Operacyjnej 3. armii, uczestniczył w wyprawie na Kijów; VII–X 1920 szef sztabu 4. armii, X 1920 szef Delegacji Pol. do Komisji Porozumiewawczej w Baranowiczach i Delegacji Pol. do Komisji Rozjemczej w Mińsku; 1921–24 szef Biura Ścisłej Rady Wojennej i I zast. Szefa Sztabu Gł.; od 1924 gen. dywizji; 1924–26 dow. Okręgu IX w Brześciu n. Bugiem, od 1926 Inspektor Armii w Warszawie; 1930 podał się do dymisji; po wojnie aresztowany przez władze komunist.; na polecenie J. Bermana dziennikarz A. Mostowicz spisał wspomnienia Rybaka, które pełne przeinaczeń ukazały się po śmierci Rybaka (Pamiętnik Generała Rybaka 1954).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia