Ringgren Helmer, ur. 29 XI 1917, Gotlandia, zm. 26 III 2012, Uppsala,
szwedzki teolog, historyk religii, semitysta;
Ringgren Helmer
Encyklopedia PWN
1947–60 i 1962–65 profesor uniwersytetu w Turku, od 1965 — uniw. w Uppsali; współorganizator i sekr. XII Kongresu Międzynar. Stow. Historii Religii (Sztokholm 1970); przedstawiciel nurtu skand. religioznawstwa biblistycznego, nawiązującego do szkoły mitu i rytuału; zajmował się m.in. Starym Testamentem, psychologią religii, islamem, religiami staroż. Egiptu i Persji; gł. prace: Word and Wisdom (1947), Fatalism in Persian Epies (1952), Studies in Arabian Fatalism (1955), Religie w przeszłości i w dobie współczesnej (1957, wyd. pol. 1975, wspólnie z Ike V. Strömem), The Faith of Qumran (1963), The Gospel of Truth and Valentinian Gnosticism («Studia Theologica» 1964 t. 18), Israelitische Religion (1965).
