Peczerska, Ławra
 
Encyklopedia PWN
Peczerska, Ławra,
najważniejszy monastyr Kijowa, założony 1051 przez księcia Jarosława Mądrego na prawym, wysokim brzegu Dniepru, obejmujący zespół kilkudziesięciu budowli o przeznaczeniu kultowym, mieszkalnym i gospodarczym.
W olbrzymim podziemiu korytarze, a w nich liczne kaplice i grobowce mnichów w pieczarach (stąd nazwa). Odegrała ważną rolę w rozwoju kultury, przyczyniając się do odrodzenia Cerkwi prawosławnej pod względem duchowym; była ośrodkiem latopisarstwa; w XVII w. powstały tu drukarnia (1606), szkoła (1631) i pracownie artystów; uległa wpływom kultury łacińskiej za pośrednictwem Rzeczypospolitej. Po 1945 zamieniona na muzeum; do Ławry Peczerskiej ponownie 1990 wrócili mnisi.Wśród licznych budowli najważniejszy był sobór Zaśnięcia Bogurodzicy (1073–78, przebudowany w połowie XVIII w.), zburzony 1941–43; zniszczony został nagrobek dobrodzieja Ławry — księcia Konstantego Ostrogskiego. Zachowana wysoka dzwonnica Wielka (połowa XVIII w.) i cerkiew nad bramą (XVII–XVIII w.).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kijów, Ławra Peczerska fot. E. Dziuk/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia