Opitz Martin
 
Encyklopedia PWN
Opitz
[ọ:pıc]
Martin Wymowa, ur. 23 XII 1597, Bolesławiec (niem. Bunzlau), zm. 20 VIII 1639, Gdańsk,
niem. poeta i teoretyk literatury;
1637 mianowany historiografem Władysława IV Wazy; w opartej na poglądach teoretyków staroż. i renes. poetyce (Buch von der deutschen Poeterei 1624) sformułował program odnowienia poezji niem.; rzecznik jednolitego języka nar., wprowadził do poezji niem. barok. środki wyrazu (m.in. kunsztowną metaforykę); głosił tezę o dydaktyczno-moralnej funkcji poezji (poemat Trostgedichte in Widerwärtigkeit des Krieges 1633); w poezji stosował formy sonetu, ody pindarycznej, pieśni (Teutsche Poemata 1624); autor pierwszej niem. idylli pasterskiej (Schäfferei von der Nymphen Hercynie 1630), libretta do pierwszej niem. opery Daphne (1627).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia