Manninen Otto
 
Encyklopedia PWN
Manninen Otto Wymowa, ur. 13 VIII 1872, Kangasniemi, zm. 6 IV 1950, Helsinki,
fiński poeta i tłumacz; jeden z gł. przedstawicieli neoromantyzmu;
1925–37 profesor języka fińskiego na uniwersytecie w Helsinkach; jeden z najwybitniejszych przedstawicieli neoromantyzmu fińskiego, pisał pod wpływem symbolizmu fr.; jego poezję cechuje głęboka wiara w humanizm, nastrojowość, subiektywność, także tonacja satyr.; zbiory poet. Säkeitä [‘strofy’] (1905–10), Matkamies [‘podróżny’] (1938); tłumacz dzieł Homera, Sofoklesa, Moliera, J.W. Goethego (Faust), H. Heinego, S. Petöfiego, H. Ibsena.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia