Manger Icyk, ur. 1901, Czerniowce (obecnie na Ukrainie), zm. 1969, Tel Awiw-Jaffa,
żyd. poeta, dramaturg i krytyk literacki, tworzący w języku jidysz;
Manger Icyk
Encyklopedia PWN
działał m.in. od 1928 w Warszawie, od 1940 w Londynie, od 1951 w Nowym Jorku, od 1967 w Izraelu; wyrafinowana twórczość, prosta jednak w wyrazie, bliska poezji lud.; ballady i pieśni, przenoszące opowieści bibl. w realia współcz. życia Żydów wschodniej Europy; poezje (Chumesz — lider ‘pieśni Pięcioksięgu’ 1935, Megile — lider ‘pieśni księgi Estery’ 1936, Lid un balade ‘pieśni i ballady’ 1952); humorystyczna powieść Księga raju, czyli Przedziwne żywota opisanie Samuela Aby Aberwo (1939, wyd. pol. 1988); zbiory szkiców krytycznolit. i esejów (Szriftn in proze 1980); pol. przekłady utworów w tomie Wiersze i poematy (1976) oraz w antologiach poezji żydowskiej (1980, 1983).
