Leontjew Konstantin N.
 
Encyklopedia PWN
Leontjew Konstantin N., ur. 25 I 1831, Kudinowo (gubernia kałuska), zm. 24 XI 1891, Ławra Troicko-Siergijewska,
ros. prozaik, publicysta i myśliciel;
1863–73 w służbie dyplomatycznej na Bliskim Wschodzie; pod koniec życia został mnichem; autor opowiadań i szkiców wydanych w zbiorze Iz żyzni christian w Turcyi (t. 1–3 1876), powieści, m.in. W swojom kraju (1864); w rozprawie Wizantizm i sławianstwo (1875) przedstawił swoją koncepcję filozofii dziejów, opartą na przekonaniu o rychłym zmierzchu Europy, szansę rozwoju Rosji upatrując w „bizantynizmie”, tj. silnej władzy absolutnej i autorytecie Kościoła prawosławnego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia