Korn Rachela, ur. 1898, Podliski k. Przemyśla, zm. 1982, Montreal,
żyd. poetka i nowelistka, tworząca w języku jidysz;
Korn Rachela
Encyklopedia PWN
mieszkała we Lwowie, w czasie II wojny światowej w ZSRR, od 1948 w Montrealu; debiutowała 1918 opowiadaniami w języku pol. w żydowskiej prasie galicyjskiej, później pisała wyłącznie w jidysz; w liryce i prozie uwydatniła związki z ziemią i wiejskim życiem oraz tęsknotę za wiejską idyllą dzieciństwa; zbiory poezji: Dorf [‘wiosna’] (1928), Rojter mon [‘czerwony mak’] (1937), Baszertkejt [‘przeznaczenie’] (1949), Lider un erd [‘pieśni i ziemia’] (1966); Farbitene wor [‘zmieniona rzeczywistość’] (1977); zbiór opowiadań 9 darcejlungen [‘9 opowiadań’] (1957); pol. przekład utworów w antologiach poezji żydowskiej (1980, 1983).
