Karaghạtsis Mịtias, właśc. Dhimịtris Rodhọpulos, Dimịtris Rhodọpoulos, ur. 24 VI 1908, Ateny, zm. 14 IX 1960, tamże,
pisarz grecki;
Karaghạtsis Mịtias
Encyklopedia PWN
najpoczytniejszy prozaik gr. 1930–60, wybitny przedstawiciel tzw. pokolenia lat 30.; debiutował powieścią o losach ros. emigranta w Grecji O sindaghmatạrchis Liạpkin [‘pułkownik Liapkin’] (1933); jego najlepsze powieści, jak Chịmera (1936), To meghạlo ọniro [‘wielki sen’] (1946) — z wątkami autobiogr., Sẹrjios kie Wạkchos [‘Sergiusz i Bachus’] (1959) — o przygodach 2 nader swobodnie prowadzących się świętych, czy wyd. pośmiertnie To 10 [‘dziesiątka’] (1960), ukazująca życie kosmopolityczne Pireusu, dowodzą umiejętności obserwacji, odznaczają się też precyzyjnym i plast. opisem; gł. motywem twórczości K. jest agresywny, obsesyjny erotyzm i żywiołowa radość życia.
