Ibn Tufajl Abu Bakr Muhammad Ibn Abd al-Malik

Ibn Tufajl Abu Bakr Muhammad Ibn Abd al-Malik, Abū Bakr Muḥammad Ibn ‘Abd al-Mālik Ibn Ṭufayl al-Qaysī, w Europie znany pod zlatynizowanym imieniem Abubacer, ur. ok. 1110, Andaluzja, zm. 1185, Maroko,

arabski lekarz, matematyk, filozof i poeta;

jeden z gł. przedstawicieli filozofii arabskiego Zachodu (arabska filozofia średniowieczna); kontynuator filoz. poglądów Ibn Badżdży, nawiązywał do tradycji filoz. arabskiego Wschodu, zwłaszcza do koncepcji Al-Farabiego i wschodniego neoplatonizmu; autor powieści filoz. Hajj Ibn Jakzan. Żyjący Syn Czuwającego, czyli Tajemnice filozofii iluminatywnej wschodniej (wyd. pol. 1958), kasydy patriotyczno-polit. (przekład pol. „Przeglad Orientalistyczny” 1961 nr 4); zachowała się też praca Urdżuza fi at-tibb [‘poemat o medycynie’] i drobne wiersze.