Hubay
węgierski dramatopisarz i eseista;
[hụboi]
Miklós, ur. 3 IV 1918, Nagyvárad (ob. Oradea, Rumunia), zm. 7 V 2011, Budapeszt,
Hubay Miklós
Encyklopedia PWN
1944–48 w Genewie; wykładowca Wyższej Szkoły Teatr. i Film. oraz kier. lit. Teatru Narodowego w Budapeszcie (1957 usunięty); 1974–88 wykładowca uniw. we Florencji, 1981–86 prezes Stow. Pisarzy Węg.; prezes węg. oddziału Pen Clubu; dramaty poświęcone problematyce psychol.-moralnej, m.in. Késdobálók [‘nożownicy’] (1957) — tragiczny obraz duchowego kryzysu młodego pokolenia, Szkoła geniuszów (1966, wyd. pol. 1968); zbiory dramatów: Tüzet viszek [‘niosę ogień’] (1971), Búcsú a csodáktól [‘pożegnanie z cudami’] (1979), Világvégjátékok [‘komedie światowe’] (1984); zbiory rozpraw i esejów o teatrze i dramacie węg., m.in. Aranykor [‘złoty wiek’] (1972).
