horodniczy
 
Encyklopedia PWN
horodniczy, gorodniczy,
od XV w. urzędnik ziemski w W. Księstwie Litew., zarządzający miastem grodowym (twierdzą pograniczną) i jego obronnością;
w hierarchii urzędników ziemskich (1768) przed skarbnikiem i za cześnikiem; w Rosji do 1862 (reforma miejska) urzędnik zarządzający miastem powiatowym; miał też kompetencje policyjne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia