horodniczy, gorodniczy,
od XV w. urzędnik ziemski w W. Księstwie Litew., zarządzający miastem grodowym (twierdzą pograniczną) i jego obronnością;
horodniczy
Encyklopedia PWN
w hierarchii urzędników ziemskich (1768) przed skarbnikiem i za cześnikiem; w Rosji do 1862 (reforma miejska) urzędnik zarządzający miastem powiatowym; miał też kompetencje policyjne.