Honolulu 
,
m. w USA, na południowym wybrzeżu wyspy Oahu;
, Honolulu
Encyklopedia PWN
stolica stanu Hawaje. Założone ok. 1100 przez Polinezyjczyków; 1794 odkryte przez Brytyjczyków, od 1820 baza wielorybnicza i ośr. handlu drewnem sandałowym; 1845 stolica królestwa Hawajów; prawa miejskie 1909. — 372 tys. mieszk., zespół miejski 900 tys. (2008); port handl. i pasażerski, największy węzeł komunikacji lotn. na Oceanie Spokojnym; przemysł m.in. spoż. (cukrowniczy, przetwórstwo owoców), petrochemiczny, odzieżowy, poligraficzny; ośr. nauk. (uniw., zał. 1907, akad. sztuk pięknych) i turyst.-wypoczynkowy (słynna plaża Waikiki); rozległe parki, 2 ogrody bot., akwarium, ogród zool.; muzeum etnogr.-przyrodn. (zał. 1889); Iolani Palace (dawna siedziba monarchów hawajskich), Washington Palace (rezydencja gubernatora); współcz. miasto rozciąga się na dł. 16 km wzdłuż wybrzeża i szer. 6,4 km w głąb wyspy, do podnóży gór Koolan. Na zachód od Honolulu baza wojsk. Pearl Harbor.
