Hemessen Jan Sanders

Hemessen Jan Sanders, ur. ok. 1500, Hemiksem (Hemessen) k. Antwerpii, zm. 1556 lub 1557, Antwerpia(?),

malarz niderlandzki;

uczył się u Hendricka van Cleve I w Antwerpii, być może pracował także w Mechelen; najpóźniej 1524 został mistrzem w antwerpskiej gildii św. Łukasza; w latach 20. odbył podróż do Włoch, przypuszczalnie w połowie lat 30. odwiedził Fontainebleau; po śmierci Q. Massysa odgrywał najważniejszą rolę w artyst. środowisku Antwerpii; łączył tradycję północnego realizmu z renes. idealizacją i manierystycznym wyrafinowaniem o wł. proweniencji; stał się innowatorem moralizującego malarstwa rodzajowego i bibl. w Antwerpii, włączając w nie pospolite typy postaci, zapożyczone z ówczesnego dramatu i ikonografii siedmiu grzechów gł. (Przypowieść o Synu Marnotrawnym 1536, tzw. Powołanie św. Mateusza 1536, Wędrowiec w domu publicznym, Usunięcie kamienia głupoty); tworzył także liczne przedstawienia św. Hieronima w pracowni i na pustyni, obrazy ołtarzowe (Chrystus Bolesny niosący krzyż 1540), portrety i alegorie.